کلافگی جهنمی در برزخی به نام پردیس/ مردمانی در جستجوی  خانه های گمشده

خانه مامن آدمی است؛ اما اینجا سالهاست که مردمی در جستجوی مامن آرامش خود هستند.

این داستان تا کی باید ادامه داشته باشد؟ - در این سال ها، مدیران و مسئولان مختلفی آمده اند و رفته اند.

هر یک با وعده هایی تکراری: تزریق بودجه ، تهاتر زمینی و تکمیل پروژه تا پایان سال .

سازمان عمران پردیس، بارها قول رفع مشکلات را داده، اما مشکلات بودجه، تغییر پیمانکاران و تورم، هر بار برگی جدید به پروندهٔ قطور ناکامی ها افزوده است.

مدیرعامل اخیر ابراز امیدواری کرده بود که با تزریق بودجه جدید از محل تهاتر زمینی و تسهیلات بانکی، بخشی از واحدهای متوقف مانده تا پایان سال به مرحله بهره برداری برسند.

با این حال، کارشناسان شهری با تردید به این وعده می نگرند و معتقدند بدون اصلاح ساختار تأمین مالی، نظارت مستمر بر پیمانکاران و تمرکز بر اولویت ها، این وعده نیز ممکن است به سرنوشت وعده های قبلی دچار شود.

زندگی در پردیس هنوز جریان دارد، اما پررنج و پرهزینه است.

شهری که باید نماد امید می بود، اکنون به سنگری از بوروکراسی اداری تبدیل شده است؛ سنگری که هزاران خانواده، سال هاست پشت دیوارهای آن، در انتظار کلید خانه های خود مانده اند.

سؤال اینجاست: چه کسی باید به پردیس بیاید و ببیند که چه بر سر عدالت و آرزوهای مردم آمده است؟ مردم، اینک به وعده ها به دیدهٔ تمسخر